FULLEXPO - Warszawa
fotograf Marcin Gorgolewski

FOTOGRAFIA LOTNICZA

Początki

Fotografia lotnicza zapoczątkowana została w 1858 przez francuskiego fotografa o pseudonimie Nadar (prawdziwe imię i nazwisko: Gaspard-Félix Tournachon).
W 1858 roku Nadar wykonał zdjęcie lotnicze Paryża. Fotografia została wykonana z balonu zawieszonego na wysokości 80 metrów.
Jednak przełom nastąpił na początku XX wieku. W okresie tym tworzono zdjęcia z lotu ptaka nieruchomości w Wielkiej Brytanii i Włoch.

Pierwsza Wojna Światowa (1914 - 1918) to okres, w którym fotografia lotnicza wykorzystywana była do obserwacji przemieszczania się wojsk lądowych i powietrznych. Od samego początku na wschodnich granicach obszaru śródziemnomorskiego, pustynnych i półpustynnych obszarach Anglii, Niemiec i Francji, żołnierze zauważali zabytki przeszłości. Wśród nich był Antoine Poidebard - pionier różnych technik fotograficznych, przeszkolony przez brytyjskie lotnictwo, aby prowadzić obserwacje szlaków komunikacyjnych na wyżynach irańskich pomiędzy Morzem Kaspijskim i Zatoką Perską. Po wojnie jako profesor na jezuickim uniwersytecie w Bejrucie od 1925 r. rozpoczął poszukiwania z powietrza stanowisk archeologicznych, które kontynuował aż do 1942 r., odkrył niezliczone stanowiska, związane przede wszystkim z organizacją limesu rzymskiego w Syrii.

Wiosną 1922 roku w południowej części Wielkiej Brytanii Osbert Guy Stanhope Crawford jako pierwszy odkrył zniwelowane stanowiska archeologiczne na terenach, gdzie działalność rolnicza utrudniała wykrywanie stanowisk. Zdjęcia wykonywane były z samolotu, za którego sterami siedział pilot A. Keiller.
Fotografie Crawforda pozwaliły ujawnić „duchy Wessexu”, zjawy z przeszłości, co wywołało wielkie zainteresowanie po ich publikacji.
Osbert Guy Stanhope Crawford uznawany jest za pioniera fotografii lotniczej na potrzeby badań archeologicznych (aerial archaeology) oraz jednego z najwybitniejszych archeologów XX wieku.